به نقل از «ایران آنلاین»

هدف ایران از عضویت در سازمان شانگهای انتفاع اقتصادی است/ سه مزیت عضویت ایران

تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۳۸۸۶۹

به گزارش ایران آنلاین، مهدی صفری در برنامه تلویزیونی صف اول با بیان اینکه عضویت در شانگهای بازارهای نو در حوزه انرژی برای کشورمان ایجاد می کند،  اظهار داشت: بازار منطقه شانگهای به بیش از ۹ میلیارد دلار می‌رسد که می تواند فرصت خوبی برای توسعه صادرات کشورمان فراهم کند.

وی میزان صادرات ایران را به چین حدود ۵ میلیارد دلار برآورد کرد و گفت: تجارت کشورمان با هند نیز حدود ۲ میلیارد دلار و با روسیه به بیش از ۱ میلیارد دلار رسیده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی خاطر نشان کرد: بازار سازمان شانگهای محدود به حوزه انرژی نیست و مواردی چون صدور کالا، خدمات مهندسی و انتقال تکنولوژی را نیز شامل می‌شود.

صفری یکی از مزیت های ایران برای اعضای شانگهای را دسترسی به آبهای آزاد و موضوع ترانزیت کالا دانست و گفت: در اغلب ملاقات‌های رئیس جمهور با مقامات حاضر در شانگهای آنها درخواست می‌کردند مکان‌هایی باشد تا در بندر عباس و چابهار کالا جابجا کنند.

معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه ادامه داد: با عضویت ایران در سازمان شانگهای، تمام کشورهای آسیای مرکزی به واسطه کشورمان به دریاهای آزاد راه پیدا می‌کنند.

وی خاطر نشان کرد: اهمیت موضوع ترانزیت سبب شد تا رئیس جمهور ازبکستان در جلسه پیشنهادی داد که امسال مؤسسات مناطق آزاد اعضاء و کشورهای ناظر جلسه تشکیل شود که این موضوع هم امتیازاتی برای کشورمان دارد.

هدف ایران از حضور در سازمان شانگهای انتفاع اقتصادی است/ انتقال تقریبی قدرت از غرب به شرق

معاون وزیر امور خارجه با یادآوری اینکه با ورود اعضای جدید به شانگهای، این سازمان از یک سازمان منطقه ای در حال تبدیل شدن به یک نهاد بین المللی است، اظهار داشت: به جز اعضای اصلی، اعضای ناظری مثل ترکیه و جمهوری آذربایجان در این سازمان حضور دارند و حتی کشورهای عربی همچون امارات، قطر و عمان هم برای عضویت تقاضا کرده اند.

وی چین را اقتصاد اول دنیا برشمرد و با تاکید بر اینکه قدرت تقریبا از غرب به شرق انتقال یافته است، افزود: در تکنولوژی‌های بخش انرژی، روسیه به خصوص در بخش گاز و نفت در سطح بسیار خوبی قرار دارد.

صفری با یادآوری اینکه ایران و روسیه در زمینه گاز و تولیدات نفتی در سطح بالایی هستند و در عین حال چین، هند، پاکستان مصرف کننده بزرگ نفت و گاز به شمار می روند، از ازبکستان، قرقیزستان، تاجیکستان به عنوان بازارهای جدید انرژی کشورمان نام برد و گفت: این موضوع باعث افزایش تعاملات سیاسی و اقتصادی درمنطقه و ملاقات‌هایی سالیانه بین وزرای خارجه و روئسای جمهور کشورها می شود.

وی خاطر نشان کرد: عضویت در نهادهای بین المللی چون شانگهای فضای مناسبی را برای توسعه فعالیت بخش خصوصی و اتاق های بازرگانی فراهم می کنند تا از این شرایط برای توسعه تجارت استفاده کنند.

معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه درباره فرآیند عضویت ایران در شانگهای یادآور شد: ۴۹ سند مربوط به عضویت ایران که لایحه آن تقدیم مجلس شده است، باید در مجالس هشت کشور عضو نیز تصویب شود؛ پس از آن در جلسه سال آینده که در هند برگزار می شود، روسای جمهور موافقتنامه‌ها را امضاء خواهند کرد و رسمی شدن پذیرش ما در پیمان شانگهای تکمیل می‌شود.

وی همکاری های امنیتی را یکی از محورهای همکاری در شانگهای دانست و گفت: روزی که سازمان شانگهای شکل گرفت بیشتر مبارزه با فعالیت های تروریستی و جرایم سازمان یافته ای چون قاچاق مواد مخدر و افراط گرایی محور کار بود که در این زمینه کشورمان فعالیت ها و ظرفیت های خوبی دارد اما آنچه مهم است، گرایش ایران به شانگهای بیشتر اقتصادی است و در کنار آن مباحث مربوط به امور دفاعی نیز مطرح است.

/انتهای پیام

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: سازمان شانگهای میلیارد دلار عضویت ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۳۸۸۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حذف عملی ایران از کریدورهای تجاری

در خبرها آمده‌ که اولین قطار ترانزیتی افغانستان‌-ترکیه از اول اردیبهشت در مسیر ایران متوقف شده‌ است. این قطار که حامل سنگ کالک است، قرار بود اولین قطاری باشد که بعد از تکمیل راه‌آهن خواف-هرات در تابستان گذشته از این محور راهی ترکیه شود. درباره علت این اتفاق، اگرچه گمان‌هایی وجود دارد، اما رسما توضیحی داده نشده‌ است. این اتفاق در بستر آنچه‌ به «تقابل کریدورهای تجاری» شهرت یافته، درخور توجه است. با وجود اینکه به لحاظ ژئوپلیتیک و دسترسی، ایران محوری‌ترین موقعیت را در محل اتصال سه قاره جهان دارد و می‌توانست قلب ترانزیت جهان باشد، اما حضور ایران در هفت مسیری که در یکی، دو دهه اخیر برای اتصال شرق و غرب و شمال و جنوب عالم مدنظر بوده، بسیار اندک است و تقریبا همه آنها ایران را دور می‌زنند. در مسیر جاده ابریشم چین-اروپا، عمدتا استفاده از مسیر دریایی ایران در خزر مدنظر است. کریدور شمال-جنوب که قرار است از ایران بگذرد، همچنان با مشکل عدم تکمیل دو خط‌ آهن چابهار-زاهدان و رشت-آستارا مواجه است. این در حالی است که برای مثال، ترکیه بخش اصلی در شش مسیر است و تنها در مسیر دریایی جاده ابریشم چین به اروپا نام ترکیه دیده نمی‌شود.

حذف عملی ایران از کریدورهای تجاری با وجود نزدیک‌تر و ارزان‌تر بودن ترانزیت از طریق ایران، تنها یکی از نمونه‌هایی است که حکایت از بلااستفاده‌ماندن موقعیت ژئوپلیتیک کشور دارد. در حوزه‌های دیگر نیز، به‌ویژه در خلیج فارس، مزیت‌های ژئوپلیتیک ایران در حال رنگ‌باختن است. رابرت کاپلان در کتاب مرجعش (the Revenge of Geography)‌ از موقعیت «محوری» ایران در خاورمیانه می‌گوید و تأکید می‌کند که «امتیاز موقعیت مکانی ایران در جنوب هارتلند مکیندر و داخل ریملند سپایکمن مهم‌تر از هر عامل دیگری است». ایران بر سر راه شرق و غرب و رابط طبیعی بین آسیای میانه، شبه‌قاره هند و خاورمیانه است. دامنه‌های غربی رشته‌کوه‌های زاگرس بر بین‌النهرین مسلط است. ایران بالقوه دارای بیشترین نفوذ طبیعی بر آسیای میانه و قفقاز است. کاپلان توجه می‌دهد که تمام نفت خاورمیانه بزرگ، یا در جنوب ایران است یا در شمال ایران و ایران در بهترین موقعیت برای ترانزیت نفت و اشراف بر مسیرهای انتقال آن قرار دارد. موقعیت ایران و فلات ایران به‌عنوان «قلعه خاور نزدیک» به ایران امکان داد تا نخستین امپراتوری جهان را بنا نهد و در مقاطعی هم‌زمان در آتن و آسیای میانه حضور داشته باشد. ایران برخلاف بسیاری از کشورهای خاورمیانه، کشوری بی‌تاریخ و مصنوعی نیست و سابقه مستمر ملت-دولت‌سازی ایران بیش از هر دولت دیگری در منطقه است. به لحاظ جغرافیای فرهنگی، ایران در طول تاریخ خود همیشه جذابیت تمدنی داشته و از اروپای شرقی تا بغداد و تا کلکته به نوعی قلمرو فرهنگ فارسی بوده‌ است.

ایران از مزیت‌های ژئوپلیتیک بی‌نظیری نیز در خلیج فارس برخوردار است. چهار جزیره ایرانی در نوار شمالی تنگه هرمز، اشراف ایران بر این آبراه حیاتی را تأمین می‌کنند. ایران بیشترین ساحل را در خلیج فارس دارد، آب در جوار سواحل ایران بیشترین عمق را دارد و خطوط تفکیک تردد دریایی ناچارا از مجاورت شش جزیره ایرانی در خروجی غربی تنگه هرمز می‌گذرند. ضمن اینکه ایران با بیش از ۵۰۰ کیلومتر مرز با دریای عمان و دریای عرب و وجود بندر چابهار، بهترین انتخاب برای دسترسی آسیای مرکزی به دریای آزاد است.

اما مزیت‌های ژئوپلیتیک می‌تواند پایدار و همیشگی نباشد. تحولات تکنولوژیک مانند دریانوردی، سلاح‌های موشکی و هسته‌ای، تغییر صف‌بندی قوا در منطقه‌ و جهان، رونق یافتن و متروک‌شدن مسیرهای ارتباطی، افزایش یا کاهش استفاده از برخی منابع طبیعی، شکل‌گیری و فروپاشی ائتلاف‌ها و... بر موقعیت ژئوپلیتیک کشورها تأثیر دارند. بنابراین‌ اگرچه جغرافیای مناطق تقریبا ثابت است، اما مزیت‌ها و معضلات ژئوپلیتیک تحت تأثیر تعامل بین جغرافیا، تصمیمات دولت‌ها و پیشرفت فناوری می‌توانند متحول شوند. مزیت‌های ژئوپلیتیک ایران اکنون به دو دلیل با تهدیدات جدی مواجه است: ۱- بی‌توجهی دولت ایران به کاهش مستمر اهمیت عوامل ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک و اهمیت یافتن فزاینده عوامل ژئواکونومیک و ۲- فقدان عمل‌گرایی و انعطاف‌پذیری لازم برای تطبیق خود با تحولات اثرگذار بر نظم ژئوپلیتیک در منطقه و جهان.

دورخوردن ایران توسط کریدورهای تجاری و لوله‌های نفت و گاز، توسعه کرانه‌های جنوبی خلیج فارس در قیاس با عقب‌ماندگی کرانه‌های ایران، احتمال اتصال جاده‌ای ترکیه با آسیای میانه از طریق دالان زنگزور که از زمان صفویه خط قرمز ایران بوده و... می‌توانند آثار سوء ماندگاری بر ژئوپلیتیک ایران داشته باشند. مشکل در انتقال سنگ معدنی افغانستان به ترکیه از طریق ایران، در صورت ادامه می‌تواند افغانستان را نیز متوجه مسیر ترکمنستان آذربایجان کند. تأخیر در تکمیل راه‌آهن چابهار-زاهدان و رشت-آستارا که موجب تعلیق کریدور شمال-جنوب از طریق ایران است، نمونه دیگری از نقش دولت در زائل‌کردن مزیت‌های ژئوپلیتیک است. ضمن اینکه اثرات سوء مشکلات مزمنی مانند ادامه تحریم‌ها و سیاست خارجی ناکارآمد بیشتر است. تصمیمات درست سیاسی می‌توانند بر مزیت‌های ژئوپلیتیک بیفزایند و از معضلات ژئوپلیتیک بکاهند. ایران به خاطر قرارداشتن در منطقه‌ای که دوستان فرهنگی و مذهبی ذاتی ندارد، باید سیاست خارجی ملی‌گرایانه، عمل‌گرایانه و غیرایدئولوژیک داشته باشد، در غیر این صورت تنها می‌ماند.

*منتشر شده در شرق

۳۱۱۳۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901351